Приемная:
СВЕТЛОГОРСКИЙ ГОРОДСКОЙ ОКРУГ
г. Светлогорск, Калининградский проспект 77А
Ośrodek federalny Swietłogorsk-Otradnoe
Swietłogorsk to miejscowość wypoczynkowa położona w obwodzie kaliningradzkim, na samym zachodzie Rosji. Kurort leży na nadmorskim klifie, a wzdłuż wybrzeża ciągną się plaże z białym piaskiem. Miasto słynie przede wszystkim z pensjonatów i sanatoriów, w których do leczenia wykorzystuje się wodę mineralną z pięciu źródeł i borowinę leczniczą.
Początki historii
Pierwsza wzmianka o tej osadzie pochodzi z 1258 r., wówczas jeszcze istniały tutaj Prusy. Wtedy ludność liczyła zaledwie kilkanaście gospodarstw domowych. Mieszkali tu Prusowie i Kurończycy, zajmujący się rybołówstwem i polowaniem. Osada miała nazwę Ruze-moter, co w języku staropruskim oznaczało „kraina piwnic”. W XIII wieku przybyli tu rycerze zakonu krzyżackiego i nadali osadzie nazwę Rausche-Motter. Nazwę Rauschen nadano osadzie przed rokiem 1458 r., wówczas tak wzmiankowano ją w dokumentach urzędowych. Uważa się, że nazwa pochodzi od niemieckiego czasownika „robić hałas, szeleścić”, ale ta wersja najprawdopodobniej jest błędna. Za wiarygodną uważa się inną: otóż nazwa ta pochodzi od nazwiska barona Albrechta von Ravshena (Rawschen), który w XV wieku objął tę osadę w posiadanie.
Rycerze zakonu poważnie „przeprofilowali” życie spokojnej wioski. Zbudowali groblę na strumieniu Katzenbach (Koci Strumień), który wpływał do stawu i postawili na strumieniu młyn. Stąd pochodzi nowa nazwa stawu (stał się znany jako Staw Młyński), ponadto młyn przyczynił się do powstania nowego rodzaju pracy dla mieszkańców wsi. W czasach zakonu był to największy młyn na półwyspie.
Rycerze zakonu poważnie „przeprofilowali” życie spokojnej wioski. Zbudowali groblę na strumieniu Katzenbach (Koci Strumień), który wpływał do stawu i postawili na strumieniu młyn. Stąd pochodzi nowa nazwa stawu (stał się znany jako Staw Młyński), ponadto młyn przyczynił się do powstania nowego rodzaju pracy dla mieszkańców wsi. W czasach zakonu był to największy młyn na półwyspie.
Powstanie uzdrowiska
Nowe życie wioski zaczęło się na początku XIX wieku, kiedy w Europie modne stały się podróże i wypoczynek z kąpielami morskimi. Do miasta zaczęli napływać turyści. Dostęp do morza utrudniała wydma, podróżnicy zatrzymywali się więc w okolicach Stawu Młyńskiego. W związku z tym w pobliżu młyna otwarto karczmę, a w Rauschen zaczęto budować wille i pensjonaty. Uzdrowisko Rauschen zostało oficjalnie otwarte w czerwcu 1820 roku, ale prawdziwy impuls do rozwoju w tym kierunku miasto uzyskało dwie dekady później, gdy odwiedził je po koronacji król Fryderyk Wilhelm IV. Zafascynowany tym miejscem wydał rozkaz aktywnego zazieleniania nadmorskiej wydmy, budowania wygodnych zejść na plażę i wzmacniania wału.
Rauschen pozostawało jednak dość spokojnym miejscem aż do roku 1900, kiedy zbudowano tu kolej z Królewca. Wtedy kurort zaczął się dynamicznie rozwijać, podzielony na dwie części: dolną – w pobliżu stawu i górną – na wysokości 40 m n.p.m.
Rauschen pozostawało jednak dość spokojnym miejscem aż do roku 1900, kiedy zbudowano tu kolej z Królewca. Wtedy kurort zaczął się dynamicznie rozwijać, podzielony na dwie części: dolną – w pobliżu stawu i górną – na wysokości 40 m n.p.m.
Rozpoczęła się aktywna budowa domów wiejskich, willi i pensjonatów, w tym prywatnych. Część budynków miejskich została zbudowana przez towarzystwo charytatywne, które składało się z lokalnych i przyjezdnych przedsiębiorców oraz zamożnych mieszczan, w tym miejskiego kościoła ewangelickiego, zbudowanego przed rokiem 1907.
Przed rokiem1908 w centrum Rauschen wybudowano wieżę zakładu wodoleczniczego, zaprojektowaną przez architekta Kuckucka z Królewca - już wtedy w miejskich sanatoriach praktykowano kuracje borowinowe i masaże lecznicze. Pod dachem wieży otwarto taras widokowy. Wieża do dziś stanowi rozpoznawalny symbol miasta.
W tymże roku 1908 nad brzegiem pojawił się drewniany pomost spacerowy, stojący na palach, a w 1912 roku uruchomiono kolejkę linową, dowożącą wczasowiczów na plażę.
Elektrownia i kanalizacja pojawiły się w Rauschen po zakończeniu I wojny światowej. W szczycie sezonu w górnej części miasta działało co najmniej 20 hoteli i pensjonatów, restauracji i kawiarni. Na początku II wojny światowej miasto Rauschen stało się wysoko rozwiniętym europejskim kurortem.
Przed rokiem1908 w centrum Rauschen wybudowano wieżę zakładu wodoleczniczego, zaprojektowaną przez architekta Kuckucka z Królewca - już wtedy w miejskich sanatoriach praktykowano kuracje borowinowe i masaże lecznicze. Pod dachem wieży otwarto taras widokowy. Wieża do dziś stanowi rozpoznawalny symbol miasta.
W tymże roku 1908 nad brzegiem pojawił się drewniany pomost spacerowy, stojący na palach, a w 1912 roku uruchomiono kolejkę linową, dowożącą wczasowiczów na plażę.
Elektrownia i kanalizacja pojawiły się w Rauschen po zakończeniu I wojny światowej. W szczycie sezonu w górnej części miasta działało co najmniej 20 hoteli i pensjonatów, restauracji i kawiarni. Na początku II wojny światowej miasto Rauschen stało się wysoko rozwiniętym europejskim kurortem.
Rosyjska karta historii miasta
W kwietniu 1945 miasto zostało zdobyte przez wojska radzieckie, zostało włączone do RFSRR wraz z większością Prus Wschodnich. Rok później region został przemianowany na obwód kaliningradzki, a w roku 1947 miasto otrzymało obecną nazwę Swietłogorsk.
Rozwój uzdrowiska kontynuowano siłami ZSRR. W Swietłogorsku rozpoczęto budowę większości działających do dziś sanatoriów, pensjonatów, ośrodków wypoczynkowych oraz obozów dla dzieci i młodzieży. Od roku 1971 miasto stało się kurortem o znaczeniu republikańskim.
Specjalizacja uzdrowiskowa pozostała głównym kierunkiem rozwoju uzdrowiska również w okresie po rozpadzie Związku Radzieckiego. W 1999 r. Swietłogorsk otrzymał status kurortu o znaczeniu federalnym, co umożliwiło miastu pozycjonowanie się również jako centrum kulturalnego i biznesowego.
W 2008 roku Swietłogorsk - Rauschen obchodził 750-lecie. Dziś powiat swietłogorski (ros. swietłogorski okręg mięjski) obejmuje miejscowości Otradnoje, Primorje, Lesnoje, Donskoje, które również położone są nad morzem.
120 budynków i budowli znajdujących się na terenie powiatu jest klasyfikowanych jako zabytki architektury, m.in. zakład wodoleczniczy z wieżą ciśnień, sala organowa firmy „Makarov”, Domek Myśliwski architekta Goeringa, Dom-Muzeum rzeźbiarza Hermanna Bracherta w miejscowości Otradnoje. Warte obejrzenia znajdujące się w powiecie jego rzeźby „Nimfa” (1938) i „Niosąca wodę” (1944), a także „Żaba-księżniczka” autorstwa Olega Mielechowa (2006).
Rozwój uzdrowiska kontynuowano siłami ZSRR. W Swietłogorsku rozpoczęto budowę większości działających do dziś sanatoriów, pensjonatów, ośrodków wypoczynkowych oraz obozów dla dzieci i młodzieży. Od roku 1971 miasto stało się kurortem o znaczeniu republikańskim.
Specjalizacja uzdrowiskowa pozostała głównym kierunkiem rozwoju uzdrowiska również w okresie po rozpadzie Związku Radzieckiego. W 1999 r. Swietłogorsk otrzymał status kurortu o znaczeniu federalnym, co umożliwiło miastu pozycjonowanie się również jako centrum kulturalnego i biznesowego.
W 2008 roku Swietłogorsk - Rauschen obchodził 750-lecie. Dziś powiat swietłogorski (ros. swietłogorski okręg mięjski) obejmuje miejscowości Otradnoje, Primorje, Lesnoje, Donskoje, które również położone są nad morzem.
120 budynków i budowli znajdujących się na terenie powiatu jest klasyfikowanych jako zabytki architektury, m.in. zakład wodoleczniczy z wieżą ciśnień, sala organowa firmy „Makarov”, Domek Myśliwski architekta Goeringa, Dom-Muzeum rzeźbiarza Hermanna Bracherta w miejscowości Otradnoje. Warte obejrzenia znajdujące się w powiecie jego rzeźby „Nimfa” (1938) i „Niosąca wodę” (1944), a także „Żaba-księżniczka” autorstwa Olega Mielechowa (2006).
Jak dojechać do obwodu kaliningradzkiego?
Najwygodniejszym i najszybszym sposobem jest samolot. Jest wiele lotów, głównie z Moskwy i Sankt Petersburga. Geografia lotów bezpośrednich stale się rozwija.
Z Moskwą, Petersburgiem, Czelabińskiem i Adlerem z Kaliningradem jest połączenie kolejowe. Należy pamiętać, że pociągiem jedzie się dłużej niż jeden dzień i przejeżdża tranzytem przez terytorium Litwy, a więc bilet można kupić tylko w razie posiadania paszportu.
Ponadto, zgodnie z wymaganiami strony litewskiej, pasażerowie muszą uzyskać specjalny dokument nazywany uproszczonym dokumentem tranzytowym dla podróżujących liniami kolejowymi na przejazd przez terytorium Litwy. Elektroniczny formularz wniosku można znaleźć tutaj: https://std.urm.lt/std-external/pages/application/edit.xhtml?type=FRTD, po wypełnieniu wydrukować i podpisać. Wypełniony wniosek należy dostarczyć konduktorowi w wagonie.
Z Moskwą, Petersburgiem, Czelabińskiem i Adlerem z Kaliningradem jest połączenie kolejowe. Należy pamiętać, że pociągiem jedzie się dłużej niż jeden dzień i przejeżdża tranzytem przez terytorium Litwy, a więc bilet można kupić tylko w razie posiadania paszportu.
Ponadto, zgodnie z wymaganiami strony litewskiej, pasażerowie muszą uzyskać specjalny dokument nazywany uproszczonym dokumentem tranzytowym dla podróżujących liniami kolejowymi na przejazd przez terytorium Litwy. Elektroniczny formularz wniosku można znaleźć tutaj: https://std.urm.lt/std-external/pages/application/edit.xhtml?type=FRTD, po wypełnieniu wydrukować i podpisać. Wypełniony wniosek należy dostarczyć konduktorowi w wagonie.
Zasady zakupu biletu opisane są tutaj.
Można też pojechać samochodem, ale trzeba będzie przekroczyć granicę Litwy, czyli potrzebny będzie paszport i wiza. Istnieje uproszczona wersja dokumentu o nazwie Uproszczony Dokument Tranzytowy (UDT). Wniosek o rejestrację.
Dokument uzyskuje się w konsulacie, procedura jest podobna do uzyskania wizy. UDT jest ważny nie dłużej niż 3 lata. Tranzyt przez terytorium Litwy z UDT jest wielokrotny, ale każdorazowo nie powinien przekraczać 24 godzin.
Więcej informacji o UDT można znaleźć tutaj: https://www.kdmid.ru/docs.aspx?lst=country_wiki&it=/Simplified%20transit%20documents.aspx
Jak obcokrajowiec może uzyskać wizę elektroniczną?
Jest dostępna dla obywateli 51 państw obcych
Na swojej stronie MSZ (https://electronic-visa.kdmid.ru/klgd_home.html) informuje, że:
wiza wydawana jest na okres nieprzekraczający 4 dni kalendarzowych;
do jej załatwienia nie są wymagane zaproszenia ani potwierdzenia;
wniosek wizowy składa się przez serwis internetowy, bez konieczności wizyty w placówce konsularnej;
wiza jest bezpłatna.
Na swojej stronie MSZ (https://electronic-visa.kdmid.ru/klgd_home.html) informuje, że:
wiza wydawana jest na okres nieprzekraczający 4 dni kalendarzowych;
do jej załatwienia nie są wymagane zaproszenia ani potwierdzenia;
wniosek wizowy składa się przez serwis internetowy, bez konieczności wizyty w placówce konsularnej;
wiza jest bezpłatna.
Procedura wydania wizy wygląda następująco:
1. wypełnić wniosek na stronie (formularz jest tu: https://evisa.kdmid.ru/ru-RU)
2. uzyskać na swój email lub na stronie powiadomienie o wydaniu wizy (śledź na stronie: https://evisa.kdmid.ru/ru-RU/Home/StatusCheck)
3. wydrukować powiadomienie lub zachować na smartfonie
4. okazać je funkcjonariuszowi straży granicznej.
Wjazd możliwy jest przez wybrane przejścia graniczne w obwodzie kaliningradzkim. Uwaga: na podstawie wizy elektronicznej można przebywać tylko w regionie kaliningradzkim, nie można zaś z nią podróżować do innych regionów Rosji.
1. wypełnić wniosek na stronie (formularz jest tu: https://evisa.kdmid.ru/ru-RU)
2. uzyskać na swój email lub na stronie powiadomienie o wydaniu wizy (śledź na stronie: https://evisa.kdmid.ru/ru-RU/Home/StatusCheck)
3. wydrukować powiadomienie lub zachować na smartfonie
4. okazać je funkcjonariuszowi straży granicznej.
Wjazd możliwy jest przez wybrane przejścia graniczne w obwodzie kaliningradzkim. Uwaga: na podstawie wizy elektronicznej można przebywać tylko w regionie kaliningradzkim, nie można zaś z nią podróżować do innych regionów Rosji.
Jak dojechać do Swietłogorska?
Swietłogorsk jest połączony z Kaliningradem autostradą i koleją. Ze stolicy regionu do uzdrowiska można dojechać samochodem, autobusem, busem lub pociągiem.
Podróż samochodem
Podróż potrwa 40-50 minut, nie licząc czasu na stanie w ewentualnych korkach. Jedzie się obwodnicą 27A-002, a następnie autostradą A192, która prowadzi do Swietłogorska.
Plusy: podróż odbywa się po bardzo malowniczych terenach – na poboczach rosną liczne drzewa, które latem tworzą zielony tunel.
Minusy: korki, w których można utknąć zarówno w drodze do kurortu, jak i w drodze powrotnej do Kaliningradu, zwłaszcza jeśli podróżuje się w weekend.
Wypożyczanie samochodu
W Kaliningradzie można wypożyczyć samochód, dzienna stawka wynajmu wynosi od 3,5 tysiąca rubli.
Taksówki
Usługi taksówek też są popularne, w tym operatora Yandex.Taxi.
Parkingi można zobaczyć tu: https://www.svetlogorsk-tourism.ru/ru/info/parking.php
Podróż autobusem
Podróż potrwa godzinę do półtorej.
Duże autobusy kursują zgodnie z rozkładem z dworców Jużnyj i Siewiernyj w Kaliningradzie codziennie, od wczesnych godzin porannych do 22.30. Odjeżdżają często, co pół godziny.
Bilety można kupić w kasie na dworcach autobusowych, bezpośrednio w autobusie lub przez Internet.
Plusy: jest to niedrogi sposób, koszt przejazdu wynosi nieco ponad 100 rubli. Autobusy kursują często i zgodnie z rozkładem.
Minusy: jest wielu chętnych, nie zawsze więc łatwo będzie wsiąść do autobusu. Czasami wejście do autobusu przypomina zdobywanie twierdzy szturmem, może więc zabraknąć miejsc do siedzenia.
Podróż potrwa 40-50 minut, nie licząc czasu na stanie w ewentualnych korkach. Jedzie się obwodnicą 27A-002, a następnie autostradą A192, która prowadzi do Swietłogorska.
Plusy: podróż odbywa się po bardzo malowniczych terenach – na poboczach rosną liczne drzewa, które latem tworzą zielony tunel.
Minusy: korki, w których można utknąć zarówno w drodze do kurortu, jak i w drodze powrotnej do Kaliningradu, zwłaszcza jeśli podróżuje się w weekend.
Wypożyczanie samochodu
W Kaliningradzie można wypożyczyć samochód, dzienna stawka wynajmu wynosi od 3,5 tysiąca rubli.
Taksówki
Usługi taksówek też są popularne, w tym operatora Yandex.Taxi.
Parkingi można zobaczyć tu: https://www.svetlogorsk-tourism.ru/ru/info/parking.php
Podróż autobusem
Podróż potrwa godzinę do półtorej.
Duże autobusy kursują zgodnie z rozkładem z dworców Jużnyj i Siewiernyj w Kaliningradzie codziennie, od wczesnych godzin porannych do 22.30. Odjeżdżają często, co pół godziny.
Bilety można kupić w kasie na dworcach autobusowych, bezpośrednio w autobusie lub przez Internet.
Plusy: jest to niedrogi sposób, koszt przejazdu wynosi nieco ponad 100 rubli. Autobusy kursują często i zgodnie z rozkładem.
Minusy: jest wielu chętnych, nie zawsze więc łatwo będzie wsiąść do autobusu. Czasami wejście do autobusu przypomina zdobywanie twierdzy szturmem, może więc zabraknąć miejsc do siedzenia.
Podróż busem
Podróż potrwa od 30 minut do godziny.
Busy odjeżdżają spod dworca Siewiernyj. Kursują często i zgodnie z rozkładem, co pół godziny.
Bilety sprzedaje kierowca.
Plusy: szybki dojazd zgodnie z rozkładem. Na pewno będziesz podróżować na siedąco.
Minusy: zwykle jest zbyt wiele osób pragnących skorzystać z tegi rodzaju komunikacji.
Podróż pociągiem
Podróż portwa 45-60 minut.
Pociągi odjeżdżają z dworców Jużnyj i Siewiernyj w Kaliningradzie regularnie i zgodnie z rozkładem, który można znaleźć zarówno na tablicach na dworcach, jak i w aplikacji mobilnej Kolei Rosyjskich. Bilety kupuje się w kasie.
Z dworca Siewiernyj położonego w centrum Kaliningradu jest więcej szans na wyjazd pociągiem elektrycznym „Łastoczka” („Jaskółka”), bo stąd odjeżdża ich więcej niż z dworca Jużnyj. Aby dostać się do centrum Swietłogorska, należy wybrać punkt przyjazdu Swietłogorsk-II.
Plusy: szybko, wygodnie, zwłaszcza jeśli wybierzesz „Jaskółkę”. Brak korków.
Minusy: w godzinach szczytu raczej będziesz podróżować na stojąco, a w weekend przy ładnej pogodzie nie zawsze będziesz mógł nawet wsiąść do pociągu ze względu na tłumy chętnych.
Z lotniska
Jeśli przyleciałeś do Kaliningradu samolotem, to z lotniska możesz dojechać do Kaliningradu autobusem
nr 244Э (rozkład jazdy znajduje się tutaj: https://kgd.aero/transport/how/bus/ ). Podróż zajmie mniej niż godzinę. Następnym krokiem jest dotarcie do Swietłogorska na jeden z opisanych powyżej sposobów.
Oczywiście zawsze istnieje możliwość skorzystania z usług taksówki bezpośrednio na lotnisku, ale jest to dość kosztowny sposób. Można również zamówić dostarczenie na lotnisko wynajętego samochódu.
Razem z przewodnikiem
Dla wielu podróżników jest to najlepszy sposób na upieczenie dwóch pieczeni na jednym ogniu. Aby tak się stało, wystarczy wybrać wycieczkę, która wydała się atrakcyjna.
Podróż potrwa od 30 minut do godziny.
Busy odjeżdżają spod dworca Siewiernyj. Kursują często i zgodnie z rozkładem, co pół godziny.
Bilety sprzedaje kierowca.
Plusy: szybki dojazd zgodnie z rozkładem. Na pewno będziesz podróżować na siedąco.
Minusy: zwykle jest zbyt wiele osób pragnących skorzystać z tegi rodzaju komunikacji.
Podróż pociągiem
Podróż portwa 45-60 minut.
Pociągi odjeżdżają z dworców Jużnyj i Siewiernyj w Kaliningradzie regularnie i zgodnie z rozkładem, który można znaleźć zarówno na tablicach na dworcach, jak i w aplikacji mobilnej Kolei Rosyjskich. Bilety kupuje się w kasie.
Z dworca Siewiernyj położonego w centrum Kaliningradu jest więcej szans na wyjazd pociągiem elektrycznym „Łastoczka” („Jaskółka”), bo stąd odjeżdża ich więcej niż z dworca Jużnyj. Aby dostać się do centrum Swietłogorska, należy wybrać punkt przyjazdu Swietłogorsk-II.
Plusy: szybko, wygodnie, zwłaszcza jeśli wybierzesz „Jaskółkę”. Brak korków.
Minusy: w godzinach szczytu raczej będziesz podróżować na stojąco, a w weekend przy ładnej pogodzie nie zawsze będziesz mógł nawet wsiąść do pociągu ze względu na tłumy chętnych.
Z lotniska
Jeśli przyleciałeś do Kaliningradu samolotem, to z lotniska możesz dojechać do Kaliningradu autobusem
nr 244Э (rozkład jazdy znajduje się tutaj: https://kgd.aero/transport/how/bus/ ). Podróż zajmie mniej niż godzinę. Następnym krokiem jest dotarcie do Swietłogorska na jeden z opisanych powyżej sposobów.
Oczywiście zawsze istnieje możliwość skorzystania z usług taksówki bezpośrednio na lotnisku, ale jest to dość kosztowny sposób. Można również zamówić dostarczenie na lotnisko wynajętego samochódu.
Razem z przewodnikiem
Dla wielu podróżników jest to najlepszy sposób na upieczenie dwóch pieczeni na jednym ogniu. Aby tak się stało, wystarczy wybrać wycieczkę, która wydała się atrakcyjna.
Swietłogorsk – miejskie środowisko dla mieszkańców i gości